Πεθαίνοντας στη δουλειά!

Χθες εκτός από το δραματικό διάγγελμα Παπανδρέου, που συμπερασματικά -από τα λεγόμενά του - μας δήλωσε ότι θα "αυξηθεί" κι άλλο η ανεργία (αφού παγώνουν οι προσλήψεις, παγώνουν οι επενδύσεις), άκουσα επίσης μέσα από την εκπομπή ΈΡΕΥΝΑ, μια φοβερή φράση από μια κυρία ψυχολόγο της οποίας το όνομα δεν συγκράτησα: "Η εργασία θα γίνει αντικείμενο του πόθου, μια που αυτό που δεν έχουμε αυτό επιθυμούμε να αποκτήσουμε".
http://www.megatv.com/erevna/default.asp
Βάση λοιπόν του νόμου της προσφοράς και της ζήτησης, διαπιστώνω - με λύπη - ότι η αξία της εργασίας θα ανεβαίνει όσο εμείς τη ζητάμε, με αποτέλεσμα να παρακαλάμε για οποιουδήποτε τύπου δουλειά με όσο μισθό προσφέρεται για τη συγκεκριμένη θέση και για όσο χρονικό διάστημα επιθυμεί ο εργοδότης. Κι όταν τη χάσεις αυτή τη μια και μοναδική θέση; Έρχεται το τέλος για σένα;
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, τώρα μπαίνουμε σε περίοδο κρίσης και βάση στοιχείων ξένων ειδησιογραφικών πρακτορείων θέλουμε 15 χρόνια για να ανακάμψουμε κάπως. Εμείς χάνουμε τα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής μας. Μήπως όμως θα πρέπει να αρχίσουμε να αναλογιζόμαστε τι θα απογίνουν τα παιδιά μας;